همیشه پای حق ایستادن بها دادن داره

من و ما یکی هستیم مثل خیلی از دیگرانی که خیلی کارهای بزرگ کردند و یا کوچک و خیلی ازینها پای خیلی از کارهایی که کردند ایستادند و تاوان های سنگین هم دادند.

من خدا رو شاکرم که هر کاری کردم با عقیده بوده و بر خلاف عقیده و فلسفه ای که در زندگی دارم عمل نکردم و بجز اشتباه هایی که در زندگی هر انسانی موجود هست زمینه و رنگ اساسی زندگیم عقایدم بوده و تاوان های بسیار هم برای اینها دادم.

زندگی با عقیده زندگی تنهایی هست، زندگی توام با تاوان و زندگی سرشار از رنج و بالا و پایین اما راضی به رضای الهی هستیم اگرچه همه چیز اونقدرها هم قابل گفتن نیست اما با سکوت و با صبر بازم ادامه میدیم.

هیچ کس موظف نیست این ویژگی ها رو درک کنه و یا حتی ملاحظه کنه و هیچ کس مسئول این نیست که چرا و چطور و برای چی اما همه میتونن برای هم دعا کنن و دعا بهترین ریسمان الهی است.

ما به ایستاده مردن معروفیم به رزمنده ای که تا تیر آخر رو نزنه از پا نمی شینه و به اینکه اگر در سنگر اسیرمون کنن و هنوز در خشابمون تیر باشه خائنیم.بنابر این گاهی که نواخت تیرمون کم میشه معنیش این نیست که آتش تهیه زمینگیرمون کرده و یا خسته ایم یا دستهامون زخمیه، معنیش اینکه یه کمی مهمات کم شده، یه کمی باید چشممون به عقب سرمونم باشه.

ما پای اینها می ایستیم حتی اگر ثانیه ای دیگه نباشیم.

بحران...